lunedì 2 gennaio 2012

Una canzone. Une chanson. 'Ενα τραγούδι.



L'ha scritta Enrico Signori, mentre era in galera. La cantano i Malasuerte Fi*sud. La traduzione francese è di Marco Valdo M.I. La traduzione greca è mia.

QUATTRO METRI QUADRI

Sono un carcerato, sono stato condannato
tre anni di galera ho già scontato
chiuso in una cella in compagnia di un ideale
avevo tanta voglia di volare
sono dentro per amore anche a me batteva un cuore
sembra strano un galeotto non ha il cuore
poi un giorno ecco la notte la paura e poi le botte
chiuso in un cella color morte...

In quattro metri quadri otto braccia da lavare
quattro bocche da sfamare e da ascoltare
quanto tempo lì a sognare
quanti giorni da scontare son la voce di chi vuol gridar

Non é vero
non é vero da una cella non si vede il cielo
non è vero che non si muore
dentro la mia cella non c'é il sole MAI!!

Per dormire non ho un letto io c'ho solo un gabinetto
queste mura nere sono le galere
e sperare di uscire per un'ora nel cortile
l'ora d'aria serve a non morire
e cadere in depressione in una cella di rigore
è più facile di un calcio ad un pallone
poi un giorno ecco la notte la paura e poi le botte
chiuso in una cella color morte

In quattro metri quadri otto braccia da lavare
quattro bocche da sfamare e da ascoltare
quanto tempo lì a sognare
quanti giorni da scontare son la voce di chi vuol gridar

Non é vero
non é vero da una cella non si vede il cielo
non è vero che non si muore
dentro la mia cella non c'é il sole MAI!!

Non é vero
non é vero da una cella non si vede il cielo
non è vero che non si muore
dentro la mia cella non c'é il sole MAI!!

Non é vero
non é vero da una cella non si vede il cielo
non è vero che non si muore
dentro la mia cella
dentro la mia cella
dentro la tua cella
non c'é il sole MAI!!

QUATRE MÈTRES CARRÉS

Je suis un prisonnier, j'ai été condamné
Trois de prison déjà passés
Enfermé dans une cellule en compagnie d'un idéal
J'avais tant envie de voler
Je suis dedans aussi par amour; à moi aussi, le cœur battait
C'est étrange : un forçat n'a pas de cœur
Puis un jour : la nuit, la peur et puis, les coups
Enfermé dans une cellule couleur de mort...

Dans quatre mètres carrés huit bras à laver
Quatre bouches à nourrir et à écouter
Tant de temps à rêver
Tant de jours à décompter; je suis la voix de celui qui veut crier.

Il n'est pas vrai
Il n'est pas vrai que d'une cellule on ne voit pas le ciel
Il n'est pas vrai qu'on n'y meurt pas
Dans ma cellule, il n'y a pas de soleil JAMAIS !

Pour dormir, je n'ai pas de lit, j'ai seulement un cabinet
Ces murailles noires sont mes prisons
Et espérer sortir une heure dans la cour
L'heure de sortie sert à ne pas mourir
Et tomber en dépression dans une cellule de rigueur
Est plus facile qu'un coup dans un ballon
Puis un jour : la nuit, la peur et puis, les coups
Enfermé dans une cellule couleur de mort...

Dans quatre mètres carrés huit bras à laver
Quatre bouches à nourrir et à écouter
Tant de temps à rêver
Tant de jours à décompter; je suis la voix de celui qui veut crier.

Il n'est pas vrai
Il n'est pas vrai que d'une cellule on ne voit pas le ciel
Il n'est pas vrai qu'on n'y meurt pas
Dans ma cellule, il n'y a pas de soleil JAMAIS !

Il n'est pas vrai
Il n'est pas vrai que d'une cellule on ne voit pas le ciel
Il n'est pas vrai qu'on n'y meurt pas
Dans ma cellule, il n'y a pas de soleil JAMAIS !

Il n'est pas vrai
Il n'est pas vrai que d'une cellule on ne voit pas le ciel
Il n'est pas vrai qu'on n'y meurt pas
Dans ma cellule,
Dans ma cellule,
Dans ma cellule,
Il n'y a pas de soleil JAMAIS !

ΤΕΣΣΕΡΑ ΤΕΤΡΑΓΩΝΙΚΑ ΜΕΤΡΑ

Είμαι φυλακισμένος, έχω καταδικαστεί,
τρία χρόνια φυλακής εξέτισα κιόλας
κλεισμένος σ' ένα κελί μαζί μ' ένα ιδανικό
είχα μεγάλη όρεξη να πετάσω
είμαι μέσα γι' αγάπη, κι εμένα μου χτυπούσε η καρδιά
παράξενο, ένας φυλακισμένος δεν έχει καρδιά
και μία μέρα να τη νύχτα το φόβο και τις ξυλιές
κλεισμένος σ' ένα θανατόχρωμο κελί...

Σε τέσσερα τετραγωνικά μέτρα
τέσσερα μπράτσα για πλύσιμο
τέσσερα στόματα για χόρτασμα και για άκουσμα
πόσο χρόνο εδώ να φαντάζομαι
πόσες μέρες ακόμα να εκτίσω,
είναι η φωνή όσων θέλουν να φωνάσουν

Δεν είναι αλήθεια
δεν είναι αλήθεια, απ' ένα κελί δε βλέπεται ο ουρανός
δεν είναι αλήθεια ότι δε πεθαίνεις
μες στο κελί μου ο ήλιος δε μπαίνει ΠΟΤΕ!!

Δεν έχω κρεββάτι να κοιμηθώ, μόνο έχω καμπινέ
οι μαύροι τοίχοι αυτοί είναι οι φυλακές
κι η ελπίδα να βγούμε μίαν ώρα στην αυλή
η ώρα αέρα χρησιμεύει να μην πεθάνεις
και να πέσεις στην καθίζηση στο πειθαρχείο
είναι πιο εύκολο αντί να ρίξεις μια μπάλα
και μία μέρα να τη νύχτα το φόβο και τις ξυλιές
κλεισμένος σ' ένα θανατόχρωμο κελί...

Σε τέσσερα τετραγωνικά μέτρα
τέσσερα μπράτσα για πλύσιμο
τέσσερα στόματα για χόρτασμα και για άκουσμα
πόσο χρόνο εδώ να φαντάζομαι
πόσες μέρες ακόμα να εκτίσω,
είναι η φωνή όσων θέλουν να φωνάσουν

Δεν είναι αλήθεια
δεν είναι αλήθεια, απ' ένα κελί δε βλέπεται ο ουρανός
δεν είναι αλήθεια ότι δε πεθαίνεις
μες στο κελί μου ο ήλιος δε μπαίνει ΠΟΤΕ!!

Δεν είναι αλήθεια
δεν είναι αλήθεια, απ' ένα κελί δε βλέπεται ο ουρανός
δεν είναι αλήθεια ότι δε πεθαίνεις
μες στο κελί μου ο ήλιος δε μπαίνει ΠΟΤΕ!!

Δεν είναι αλήθεια
δεν είναι αλήθεια, απ' ένα κελί δε βλέπεται ο ουρανός
δεν είναι αλήθεια ότι δε πεθαίνεις
μες στο κελί μου
μες στο κελί μου
μες στο κελί σου
ο ήλιος δε μπαίνει ΠΟΤΕ!!